در سیستم های کابلی امکان حرکت و جابجایی وجود ندارد. دستگاه‌ها برای اتصال به شبکه باید در کنار پریز ها قرار بگیرند. در شبکه های بی‌سیم به علت اینکه اطلاعات از طریق امواج منتقل می‌شوند می‌توانند به راحتی در منطقه‌ای که تحت پوشش قرار دارد به شبکه متصل گردیده و حرکت کنند.

در سیستم کابلی برای اضافه کردن کلاینت ها باید برای آنها کابل جداگانه کشیده و پریز نصب گردد. اما در سیستم وایرلس اضافه کردن کلاینت تنها با قرار دادن کارت شبکه وایرلس بر روی سیستم ها و یا استفاده از دستگاه هایی که به این سیستم مجهز هستند انجام می‌پذیرد.

کابل های زوج سیم بهم تابیده حداکثر تا فاصله ۱۰۰ متر امکان ارسال اطلاعات را دارند. فیبر نوری هم برای فواصل بالا علاوه بر پر هزینه بودن دشواری خاص خود را دارد که در فواصل خیلی بالا این مسئله خود را به شدت نشان می‌دهد. با کمک سیستم وایرلس به راحتی می توان فواصل تا ده ها کیلومتر را به هم متصل نمود.

کابل کشی در برخی مکان ها مانند اماکن تاریخی، اجاره ای، مرتفع و امثالهم دردسر ساز می‌باشد. در چنین مکان هایی کابل کشی منجر به تخریب اماکن شده و یا ممکن است با مخالفت افراد روبرو گردد. با کمک فناوری وایرلس تنها با نصب یک دستگاه شبکه برقرار می‌گردد.