اجزای سیستم اعلام حریق متعارف

دتکتورهایی که در سیستم متعارف به کار گرفته می شوند دارای عملکردی رله گونه و دارای دو حالت عادی و هشدار هستند که حساسیت آن در کارخانه سازنده از پیش تنظیم شده است و نمی توان تغییری در آن به وجود آورد. در هر منطقه متعارف یا مدار انشعابی یک منطقه نباید بیش از ۴۰ آشکار ساز قرار گیرد (متناسب با جریان مصرفی هر دتکتور). که این موضوع بر اساس مشخصات شرکت های سازنده محصول می تواند تغییر کند.

بطور خلاصه سیستم اعلام حریق متعارف سیستمی است که درآن اجزای میدانی مانند دتکتورهای دود، حرارت، دود و حرارت (ترکیبی) و شستی های اعلام حریق به صورت آنالوگ همگی به طور موازی به یک زوج سیم متصل می‌شوند و در صورتی که هر یک از اجزای میدان از حالت نرمال به حالت آلارم تغییر کند، سیگنال جریان افزایش یافته و کنترل پنل مرکزی با توجه به این تغییر جریان و افزایش آن نسبت به حالت نرمال (Stand-By) به حالت آلارم تغییر وضعیت خواهد داد .